|
|
Janusz Kostynowicz
Między marzeniem a polityką oświatową
konspekt
Majowe, roziskrzone Forum "Warszawa miastem ludzi uczących się - między marzeniem a rzeczywistością" to temat na reportaż oświatowy. W tym konspekcie odnotowano tylko i pogrupowano uwagi, które odnosiły się do polityki społeczno-oświatowej Miasta
I. Przyjąć w Warszawie takie podejście edukacyjne, które jest adekwatne do potencjału i aspiracji Miasta
Przewidując edukacyjny boom w Warszawie warto przyjąć podejście styumulujące rozwój, np. perspektywę lifelong learning, zwracać uwagę na:
- procesy uczenia się w trzech obszarach: formalne, pozaformalne (czyli w instytucjach poza systemem szkolnym) nieformalne (spontaniczne),
- zapewnić możliwość oceniania, uznawania i certyfikowania kompetencji oraz kwalifikacji niezależnie od tego jak i gdzie się je zdobyło,
- zapewnić możliwość wymiany doświadczeń między wszystkimi podmiotami podejmującymi działalność edukacyjną w Warszawie (od uczelni do szkół rodzenia),
- wspierać nowe formy nieformalnego uczenia się (uczenie się przez zabawę, uczenie się w domu,
- stawiać edukacji wysokie wymagania, porównywać osiągnięcia stołecznej oświaty z innymi stolicami europejskimi,
- koncentrować się na osobach uczących się, a nie na instytucjach edukacyjnych.
II. Uspołecznić warszawską oświatę
- zorganizować w Warszawie konkurs na serię debat społecznych o polityce oświatowej w Warszawie,
- zapewnić udział oświaty w debacie o "Strategii rozwiązywania problemów społecznych w Warszawie",
- rozwijać warszawską oświatę w dialogu z uczniami, nauczycielami, rodzicami i mieszkańcami,
- nie godzić się na stałą obecność resortowych barier w Warszawie, rozwiązywać problemy mieszkańców interdyscyplinarnie, rozpatrywać problemy społeczne dostrzegając ich aspekt edukacyjny,
- decentralizować oświatę, wyzwalając lokalną odpowiedzialność, aktywność, kreatywność
- traktować różnorodność instytucji oświatowych, rozwiązań i programów, jako wartość,
- angażować organizacje pozarządowe w rozwijanie oświaty i wspieranie edukacji, określając oczekiwania w priorytetach konkursów ofert na wykonanie zadań zlecanych przez Miasto.
III. Równomiernie wspierać w Warszawie edukację, uwzględniając potrzeby wszystkich grup społecznych
zwrócić szczególną uwagę na dwie grupy, które dotychczas w nikłym stopniu uczestniczą w edukacji:
- małe dzieci w wieku 0-4 lat oraz ich rodzice, jako pierwsi nauczyciele
- seniorzy (emeryci).
- Wobec pierwszej grupy opracować tzw. "politykę małego dziecka" - obejmując niż dzieci od 0 - do 7 lat. Politykę taka opiera się na:
- wielości form (poza tradycyjnymi żłobkami i przedszkolami), - w edukacji rodziców w ich roli pierwszych nauczycieli ( w nowych formach - nie szkolnych, nie poradnianych),
- w powszechnym wsparciu młodych rodzin (międzyresortowy, interdyscyplinarny system ukierunkowany na tworzenie szeroko dostępnych ofert ułatwiających sprawne rozwiązywanie zawodowych, życiowych i rodzinnych problemów).
- Wobec grupy seniorów rozwijać W Warszawie te inicjatywy edukacyjne, które przekraczają Tradycyjne paradygmaty pomocy społecznej i profilaktyki zaburzeń starczych (vide Uniwersytety T W zrzeszone przy Towarzystwie Gerontologicznym):
- poszerzać formułę Uniwersytetów Trzeciego Wieku, wprowadzając do programu poza treściami akademickimi i hobbystycznymi, także treści ukierunkowane na sprawne funkcjonowanie (technologie informacyjne, korzystanie z usług on line, domowe finanse, podatki, korzystanie z banków itp)
- wykraczać poza formuły izolujące tę grupę, wprowadzając formy partycypacyjne np. zajęcia z wnuczkami, zajęcia ukierunkowane na samopomoc społeczną i udział w lokalnej samorządności, tworzenie Klubów Trzeciego Wieku wspierających szkoły, szkolenie sprawnych, wykształconych emerytów do ról mentorskich.
IV. Dążyć w Warszawie do zbliżenia teorii pedagogicznej i praktyki
Uczestnicy zwrócili uwagę na tytułowy pomost "między marzeniem a rzeczywistością" postulując aby:
- przywrócić w oświacie szacunek dla prawdy (rozstrzygać spory, analizując wartość argumentów),
- stworzyć mapę warszawskich inicjatyw oraz innowacyjnych rozwiązań,
- przyjąć zasadę, że jakość edukacji to adekwatność idei do środków, nie godzić się na fikcję, dokonać analizy "przeciwskutecznych praktyk", powodujących, że codzienne życie szkolne jest sprzeczne z głoszonymi ideami edukacyjnymi (biurokracja, brak rzeczywistej autonomii szkoły, konieczność podejmowanie działań, które są sprzeczne ze wspieraniem rozwoju ucznia,
- odejść od uznaniowości w ocenianiu szkół, dyrektorów i nauczycieli, oceny opierać na faktach (wskaźnikach efektów pracy: z uczniami zdolnymi, wyrównywaniu szans, wychowaniu),
- rzetelnie, naukowo ocenić na podstawie empirycznych badań, jakie skutki dla warszawskiej oświaty przyniosła reforma edukacji
V. Promować w Warszawie współpracę oświaty i nauki,
Trzeba rozwijać i promować współpracę warszawskiej oświaty z nauką i uczelniami na zasadzie:
- intencyjnego porozumienia np. na poziomie Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich,
- porozumień z poszczególnymi uczelniami warszawskimi,
- realizowania wspólnych programów z poszczególnymi uczelniami warszawskimi ( w dziedzinach związanych z profilem danej uczelni np. opracowanie programu doskonalenia kadr szkolnictwa specjalnego i integracyjnego wspólnie z Akademią Pedagogiki Specjalnej)
- porozumień i programów współpracy z uczelniami i działającymi na stołecznym rynku przedsiębiorstwami (np. z Politechniką i przedsiębiorcami budowlanymi)
VI. Tworzyć w Warszawie "modę na wiedzę, mądrość i kreatywność"
- stworzyć w Warszawie system wspierania uczniów zdolnych i utalentowanych,
- nawiązać do rozwiązań ukierunkowanych na wspieranie młodzieży zdolnej i utalentowanej wypracowanych w dawnej Gminie Centrum,
- stworzyć system motywacji, premiować szkoły i nauczycieli, którzy mają osiągnięcia we wspieraniu zdolności i talentów młodzieży,
- organizować konkursy dla młodzieży w myśl hasła Supere aude - ośmiel się być mądrym,
- wspierać zainteresowania i aktywność młodzieży (też dziewcząt) w dziedzinach nauk ścisłych i techniki,
- rozwijać programy harmonizujące rozwój społeczny i intelektualny młodzieży (np. rozwijać kompetencje społeczne i kulturowe młodzieży uzdolnionej w zakresie umiejętności posługiwania się technikami informacyjno-komunikacyjnymi, uzupełniać informacje o uczniach wynikające z oceniania zewnętrznego o inne oceny na podstawie innych warszawskich kryteriów jak osiągnięcia w konkursach (np. na esej).
- wspierać kreatywność młodzieży w aktywnościach pozaszkolnych (np. tworzyć oferty odwołujące się do wysokich kompetencji młodych w posługiwaniu się technikami informacyjno-komunikacyjnymi)
VII. Zaangażować warszawską edukację w przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu
- zapewnić edukacyjne wsparcie zagrożonym rodzinom z małymi dziećmi,
- uczyć zagrożonych bezrobociem umiejętności przydatnych na warszawskim rynku pracy,
- zapewnić dodatkowe wsparcie edukacyjne wychowankom placówek,
- objąć wsparciem edukacyjnym mieszkające w Warszawie dzieci cudzoziemców, emigrantów, mniejszości narodowych
- wzbogacić programy pomocy społecznej o moduły edukacyjne,
Warszawa 26 maja 2007
|